تجزیه و تحلیل جدید از ماهیت واقعی سیارک باستانی

به گزارش گروه دانش و فناوری خبرگزاری آنا، از زمان یونان باستان، انسان‌ها مجذوب منظومه شمسی بوده اند. با این حال، محققان ژاپنی اکنون داده‌های سیارکی را جمع‌آوری کرده‌اند که بینش‌هایی در مورد توسعه منظومه شمسی ارائه می‌دهد که دانشمندان قبلی مانند بطلمیوس، گالیله و کوپرنیک فقط می‌توانستند رویای آن را داشته باشند.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

سیارک کاوشگر Hayabusa۲، که در سال ۲۰۱۴ پرتاب شد، به سمت ریوگو، یک سیارک غنی از کربن از نوع C حرکت کرد. در سال ۲۰۱۸، به منطقه ریوگو رسید و تعدادی رصد از راه دور انجام داد و نمونه‌هایی را از دو مکان روی سیارک جمع‌آوری کرد. قبل از راه اندازی Hayabusa۲، یک تیم تحقیقاتی در دانشگاه اوزاکا در حال توسعه یک روش غیر مخرب برای تجزیه و تحلیل عناصر سبک با استفاده از میون برای تجزیه و تحلیل Ryugu بودند.

(سمت چپ) نمونه‌ای از اشعه ایکس مویونی که پس از گرفتن میون توسط یک ماده تابیده شده ایجاد می‌شود. (راست) نمونه به دست آمده از سیارک ریوگو. منبع: (سمت چپ) تیم تجزیه و تحلیل Muon، (راست) JAXA

در برابر چنین پس‌زمینه‌ای، یک پروژه تحلیل اولیه شامل محققان بین‌المللی در سال ۲۰۲۱ آغاز شد که توسط دکتر ناکامورا از دانشگاه توهوکو، رهبر «تیم تحلیل سنگ» از تیم تحلیل اولیه Hayabusa۲ انجام شد. اطلاعاتی که انتظار می‌رود از سنگ ریوگو به دست آید، متنوع است و تیم تحلیل سنگ مطالعات مختلفی را در مورد شکل سنگ و همچنین توزیع عنصری و ترکیب معدنی آن انجام داد.

گروه تحقیقاتی دانشگاه اوزاکا به نوع و کمیت عناصر موجود در ریوگو، به ویژه ترکیب عنصری سبک (C، N، O) ماده مادی حیات علاقه‌مند شد و به تیم تجزیه و تحلیل اولیه پیوست.

شکل ۲: مقایسه بین طیف اشعه ایکس موونیکی از نمونه ریوگو و کندریت CI Orgueil. منبع: تیم تجزیه و تحلیل Muon

یکی از مزایای آنالیز میون این است که قدرت نفوذ بالای اشعه ایکس مشخصه میون امکان شناسایی غیر مخرب عناصر داخل یک نمونه را فراهم می‌کند.

داده‌های به‌دست‌آمده از نمونه‌های ریوگو (شکل ۲) با طبقه‌بندی ریوگو به‌عنوان کندریت CI سازگار است، و به وضوح نشان می‌دهد که سنگ‌های ریوگو مواد بسیار اولیه در منظومه شمسی هستند. یک یافته مهم دیگر این است که سیارک حاوی ۲۵ ٪ اکسیژن کمتری نسبت به سیلیکون نسبت به شهاب سنگ‌های کندریتی معمولی CI است که با زمین برخورد کرده اند (شکل ۳). این نشان می‌دهد که کندریت‌های CI، که قبلاً به عنوان معیاری برای ترکیبات شیمیایی مواد جامد در منظومه شمسی در نظر گرفته می‌شدند، ممکن است در واقع مقداری آلودگی از مواد زمینی را ثبت کنند.

شکل ۳: مقایسه ترکیبات عنصری نمونه Ryugu و کندریت Orgueil CI (K. Lodders, The Astrophysical Journal, ۵۹۱, ۱۲۲۰-۱۲۴۷, ۲۰۰۳) که محتوای اکسیژن نسبتاً کمتری را در نمونه Ryugu در مقایسه با کندریت CI نشان می‌دهد. منبع: تیم تجزیه و تحلیل Muon

پروفسور ترادا می‌گوید: کربن، نیتروژن و اکسیژن مواد مادی حیات هستند. بنابراین، شناسایی موفقیت‌آمیز ما از این مواد بدون از بین بردن نمونه‌های ریوگو، یک دستاورد بزرگ است.

با توجه به اینکه تجزیه و تحلیل نمونه‌های بکر ریوگو فرصتی نادر برای مقایسه مواد به‌دست‌آمده از سیارک با شهاب‌سنگ‌های روی زمین فراهم می‌کند، داده‌های جدید از نمونه‌های ریوگو ممکن است به تعریف مجدد ترکیبات عنصری استاندارد مواد جامد در منظومه شمسی کمک کند.

انتهای پیام/

منبع: آنا

کلیدواژه: محققان خارجی فضا تیم تجزیه و تحلیل منظومه شمسی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ana.press دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «آنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۶۶۲۱۰۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها: بازدیدکنندگان فضا

به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا،‌ کاوش در گستره وسیع فضا، ما را با برخی از شگفت‌انگیزترین پدیده‌های آسمانی روبه‌رو می‌کند. طیف متنوعی از اجرام به دور خورشید می‌چرخند و گهگاه ما را غافلگیر می‌کنند. دنباله دارها مانند گلوله‌های برفی بزرگ یخی هستند که در فضا در حال گشت و گذار هستند. آنها وقتی به خورشید نزدیک می‌شوند دمی درخشان دارند. آنها را به عنوان مسافران کیهانی در سفر در منظومه شمسی در نظر بگیرید. از جمله مشهورترین دنباله دارهای که ممکن است نام آنها را شنیده باشید، دنباله دار هالی است. بررسی دنباله دارها جذاب است زیرا دانشی نو را از روزهای اولیه منظومه شمسی و نحوه شکل گیری آن به ما می‌دهد.

سیارک ها اجرام سنگی هستند که به دور خورشید می‌چرخند و بیشتر در کمربند سیارکی بین مریخ و مشتری یافت می‌شوند. آنها در اشکال و اندازه های مختلف، از سنگریزه ها گرفته تا تخته سنگ های غول پیکر وجود دارند. گاهی اوقات، سیارک ها ممکن است از مدار خود خارج شوند و به سمت زمین بیایند. هنگامی که آنها وارد جو زمین می‌شوند به شهاب سنگ تبدیل می‌شوند.

هنگامی که یک شهاب سنگ وارد جو زمین شود، در اثر اصطکاک با هوا می‌سوزد و رگه ای از نور در آسمان به نام شهاب ایجاد می‌کند. گاهی اوقات، یک شهاب سنگ از سفر آتشین خود جان سالم به در می‌برد و بر روی زمین فرود می‌آید. دانشمندان شهاب‌سنگ‌ها را بررسی می‌کنند تا درباره موادی که میلیاردها سال پیش منظومه شمسی ما را تشکیل داده‌اند بیشتر بیاموزند. همچنین گهگاه بارش‌های شهابی به وقوه می‌پیوندد. این اتفاق زمانی می‌افتد که زمین از میان دنباله‌ای از گرد و غبار و زباله‌هایی که یک دنباله‌دار بر جای گذاشته است می‌گذرد. این زباله ها در جو می‌سوزند و نمایشی دیدنی ایجاد می‌کنند. یکی از معروف ترین بارش های شهابی، بارش برساوشی است که هر سال در ماه اوت اتفاق می‌افتد.

اکنون که از دنباله‌دارها، سیارک‌ها و شهاب‌سنگ‌ها بیشتر می‌دانید، به یاد داشته باشید که هر چند وقت یک‌بار به آسمان شب نگاه کنید! چه کسی می‌داند، شاید تصادفاً چشم‌تان به این بازدیدکنندگان شگفت انگیز از فضا خورد!

انتهای پیام/